VIEWPOINT…

I wanted to post this article which i read ! It emphasizes the need for FREEDOM AND EDUCATION TO ALL in AFGHANISTAN, AND ALL OVER THE WORLD!

Taliban cannot defeat women
No other country in the world bars women and girls from receiving an education
LAST EDITED JANUARY 26, 2023 | 12:12 AM
Gulf Times
In the weeks since the Taliban’s December 2022 decree banning young women from attending university, Afghans have shown that they will not take this latest outrage lying down. Brave female students have launched a campaign of resistance – risking beatings, arrest, or worse – and their male counterparts (and many professors) have shown solidarity by walking out of their exams.
As much as the Taliban tries to crush girls’ and women’s rights, they are unlikely to achieve a final “victory.” Afghan girls and women enjoyed a right to education in the years prior to the Taliban’s return to power in 2021, and now neither intimidation nor prison sentences will silence them. They have experienced what it is to be free, and they will not accept the alternative.
The Taliban have already been warned that if they exclude women from work performed by NGOs providing food and health care, these organisations will have no choice but to leave the country – a message reinforced this week by United Nations Deputy Secretary-General Amina Mohamed. But another way to effect change is to threaten the Taliban regime with the full force of international law. The Taliban’s brutal and inhumane treatment of women and girls warrants investigation by an international tribunal. The regime is clearly in breach of the international conventions dealing with children’s and women’s rights to which it has agreed. No other country in the world bars women and girls from receiving an education, and no other country has such draconian forms of state-led gender persecution.
Former UK premier Gordon Brown has spoken to many Afghan students in his capacity as UN Special Envoy for Global Education, and words cannot capture the frustration they feel. The world’s poorest and most vulnerable children know that they are now shouldering the heaviest burden in the global fight against one of the greatest injustices of all – the denial of girls’ and women’s rights. Afghan girls have been denied access to schools, banned from public spaces, prevented from travelling without a male escort, and forced to wear burqas that cover them from head to toe.
The university clampdown has been in the offing for some time. After the Taliban takeover in 2021, universities introduced gender-segregated classrooms and entrances, and declared that female students could be taught only by women professors or old men. Then, in October 2022, the Taliban issued sweeping restrictions on the subjects that women were permitted to study. Veterinary science, engineering, economics, journalism, and agriculture were all deemed off limits.
But the authorities have been sending mixed signals, which suggests that the regime is not united behind the new restrictions. For example, while thousands of girls and women were allowed to sit for university entrance exams three months ago, that decision was soon followed by one barring them from matriculating. This likely speaks to a tension between the religious leadership and an education ministry that would prefer to see girls in the classroom rather than sitting at home.
Divisions within the regime are also reflected in the unevenness of policy implementation. In some parts of the country, education is continuing underground or in home schools, with little resistance from the authorities, and in other areas, girls are still allowed to attend regular schools, in open defiance of the Taliban’s injunctions. One can also infer internal fissures from the ban on women NGO workers, a policy that the minister of public health claims does not apply to the health sector.
These examples all suggest that the authorities are not legislating from a position of strength. Rather, they are acting out of fear of women’s empowerment. After all, there is no other credible justification for such policies. Islam encourages education, and all of Afghanistan’s neighbours offer schooling for girls. They understand that girls’ education is not only in line with Islamic teaching but also essential to economic prosperity.
Moreover, Afghanistan itself has a history of benefiting from girls’ education. The country’s own past shows that if the Taliban continue down the road of repression, Afghans will have only half the doctors, nurses, and teachers they need. And if half of Afghanistan’s human capital has been squandered, the economy, which desperately needs to be rebuilt, will remain among the worst-performing in the world.
The Taliban’s many bans fly in the face of fundamental human aspirations. People everywhere want more freedom, not less.
The Taliban’s policy on girls’ and women’s education represents neither the real Afghanistan nor Islam. It is urgent that the international community, and especially the Muslim world, come together to support young Afghan women as they stand up for their rights. — Project Syndicate,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,طالبان نمی توانند زنان را شکست دهند هیچ کشور دیگری در جهان زنان و دختران را از تحصیل منع نمی کند آخرین ویرایش 26 ژانویه 2023 | 12:12 صبح گلف تایمز طی هفته‌های پس از فرمان طالبان در دسامبر 2022 مبنی بر ممنوعیت حضور زنان جوان در دانشگاه، افغان‌ها نشان داده‌اند که این خشم اخیر را دراز کشیده نخواهند پذیرفت. دانشجویان دختر شجاع کمپین مقاومتی را به راه انداخته‌اند – با خطر ضرب و شتم، دستگیری یا بدتر از آن – و همتایان مرد آنها (و بسیاری از اساتید) با کنار گذاشتن امتحانات خود همبستگی خود را نشان داده‌اند. به همان اندازه که طالبان تلاش می‌کنند تا حقوق دختران و زنان را زیر پا بگذارند، بعید است که به «پیروزی» نهایی دست یابند. دختران و زنان افغان در سال های قبل از بازگشت طالبان به قدرت در سال 2021 از حق تحصیل برخوردار بودند و اکنون نه ارعاب و نه مجازات زندان آنها را ساکت نخواهد کرد. آنها آزاد بودن را تجربه کرده اند و جایگزین را نمی پذیرند. به طالبان قبلاً هشدار داده شده بود که اگر زنان را از کار توسط سازمان‌های غیر دولتی ارائه‌دهنده غذا و مراقبت‌های بهداشتی حذف کنند، این سازمان‌ها چاره‌ای جز خروج از کشور نخواهند داشت – پیامی که این هفته توسط آمنه محمد معاون دبیر کل سازمان ملل متحد تقویت شد. اما راه دیگر برای ایجاد تغییر، تهدید رژیم طالبان با قوت کامل قوانین بین المللی است. رفتار وحشیانه و غیرانسانی طالبان با زنان و دختران مستلزم تحقیق توسط یک دادگاه بین المللی است. رژیم به وضوح کنوانسیون های بین المللی مربوط به حقوق کودکان و زنان را که با آنها موافقت کرده است، نقض می کند. هیچ کشور دیگری در جهان زنان و دختران را از تحصیل منع نمی کند و هیچ کشور دیگری چنین اشکال شدید آزار و اذیت جنسیتی تحت رهبری دولت را ندارد. گوردون براون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، به عنوان فرستاده ویژه سازمان ملل متحد برای آموزش جهانی با بسیاری از دانش‌آموزان افغان صحبت کرده است و کلمات نمی‌توانند ناامیدی آنها را نشان دهند. فقیرترین و آسیب‌پذیرترین کودکان جهان می‌دانند که اکنون سنگین‌ترین بار را در مبارزه جهانی علیه یکی از بزرگترین بی‌عدالتی‌ها – نفی حقوق دختران و زنان – به دوش می‌کشند. دختران افغان از دسترسی به مدارس محروم شده‌اند، از حضور در مکان‌های عمومی منع شده‌اند، از سفر بدون اسکورت مرد منع شده‌اند و مجبور شده‌اند برقع بپوشند که سر تا پا آنها را می‌پوشاند. مدتی است که سرکوب دانشگاه در راه است. پس از تسلط طالبان در سال 2021، دانشگاه ها کلاس های درس و ورودی های تفکیک جنسیتی را معرفی کردند و اعلام کردند که دانشجویان دختر فقط می توانند توسط استادان زن یا پیرمردان تدریس شوند. سپس، در اکتبر 2022، طالبان محدودیت های گسترده ای را در مورد موضوعاتی که زنان مجاز به تحصیل بودند، وضع کردند. علوم دامپزشکی، مهندسی، اقتصاد، روزنامه نگاری و کشاورزی همگی خارج از محدودیت تلقی می شدند. اما مقامات سیگنال های متفاوتی ارسال کرده اند که نشان می دهد رژیم در پشت محدودیت های جدید متحد نیست. به عنوان مثال، در حالی که سه ماه پیش هزاران دختر و زن مجاز به شرکت در آزمون ورودی دانشگاه بودند، این تصمیم به زودی با ممنوعیت ثبت نام آنها همراه شد. این احتمالاً نشان دهنده تنش بین رهبری مذهبی و وزارت آموزش و پرورش است که ترجیح می دهند دختران را در کلاس درس ببینند تا در خانه بنشینند. اختلافات درون رژیم نیز در ناهمواری اجرای سیاست منعکس می شود. در برخی از مناطق کشور، آموزش و پرورش به صورت زیرزمینی یا در مکاتب خانگی، با مقاومت اندکی از سوی مقامات ادامه می‌یابد، و در مناطق دیگر، دختران همچنان مجاز به حضور در مدارس عادی هستند، بدون اینکه آشکارا از دستورات طالبان سرپیچی کنند. همچنین می‌توان شکاف‌های داخلی را از ممنوعیت کارمندان زن سازمان‌های غیردولتی استنباط کرد، سیاستی که وزیر صحت عامه ادعا می‌کند که در بخش بهداشت اعمال نمی‌شود. این نمونه ها همه نشان می دهد که مقامات از موضع قدرت قانون گذاری نمی کنند. بلکه از ترس توانمند شدن زنان عمل می کنند. به هر حال، هیچ توجیه معتبر دیگری برای چنین سیاست هایی وجود ندارد. اسلام آموزش را تشویق می‌کند و همه همسایگان افغانستان برای دختران مکتب ارائه می‌دهند. آنها می‌دانند که آموزش دختران نه تنها مطابق با آموزه‌های اسلامی است، بلکه برای رونق اقتصادی نیز ضروری است. علاوه بر این، افغانستان خود سابقه بهره مندی از تحصیلات دختران را دارد. گذشته خود کشور نشان می دهد که اگر طالبان به راه سرکوب ادامه دهند، افغان ها تنها نیمی از داکتر، پرستاران و معلمان مورد نیاز خود را خواهند داشت. و اگر نیمی از سرمایه انسانی افغانستان هدر رفته باشد، اقتصاد که به شدت نیاز به بازسازی دارد، در بین بدترین اقتصادهای جهان باقی خواهد ماند. بسیاری از ممنوعیت های طالبان در برابر آرزوهای اساسی بشر است. مردم در همه جا آزادی بیشتر می خواهند، نه کمتر. سیاست طالبان در مورد آموزش دختران و زنان نه افغانستان واقعی است و نه اسلام. ضروری است که جامعه جهانی و به ویژه جهان اسلام برای حمایت از زنان جوان افغان در دفاع از حقوق خود گرد هم آیند. – سندیکای پروژه

ENDLESS AFGHAN WINTER

Afghanistan 🇦🇫 is a country of prisoners, or are the people without a country? Whichever side you look at the coin, it is blemished! The once beautiful country has lost its pride to warmongers, everyone fighting for a piece of it , thereby fighting for the bits and pieces of what is left of People’s Lives! People sell their pride , their children, and their organs to make a living 🙄! In this world, someone is always at war with someone, but they are backed by other larger powers! So who is helping the Afghans….absolutely no one! This is indeed a shame . When the future generation read about this Dark Afghan Era…an Era where women are flogged as children by uncouth Prehistoric Taliban,, where women are treated as trade commodities,, where women are denied Rights , and Education,, where women are raped and killed 🤔, what will they say? Will they hang down their heads in shame,, will they curse their predecessors , will they cry, or will they wipe off the blood , accompanied by tears flowing off those pages of History, where Humanity was not even a word, much less an emotion ? In addition to that, Empathy was buried under the bodies of corpses! Some say that they are helping , but a nation cannot eat words and survive…they need actual food. They need the Taliban to understand this, or make them understand by taking steps. Are they going to do that to a frozen population…..people who have become so brittle, and will shatter with just a touch. It is so sad to see a professor tear up his diploma , simply because it is completely useless in the country 😢. THE UNITED NATIONS need to step up its game! ” Is it nobler in mind to to suffer the slings and Arrows of outrageous fortune, or to take arms against a sea of troubles, and , by opposing , end them?…………………..افغانستان 🇦🇫 کشور اسیران است یا مردم بی کشورند؟ سکه را به هر طرفی که نگاه کنی، عیب دارد! کشوری که زمانی زیبا بود، غرور خود را به جنگ‌افروزان از دست داده است، همه برای تکه‌ای از آن می‌جنگند، در نتیجه برای تکه‌ها و تکه‌های باقی مانده از زندگی مردم می‌جنگند! مردم برای امرار معاش، غرور، فرزندان و اعضای بدن خود را می فروشند. در این دنیا، یک نفر همیشه با کسی در حال جنگ است، اما توسط قدرت های بزرگتر دیگری حمایت می شود! پس کی داره به افغانها کمک میکنه….مطمئنا هیچکس! این واقعا شرم آور است. هنگامی که نسل آینده در مورد این دوران تاریک افغانستان می خوانند … دورانی که در آن زنان در کودکی توسط طالبان ناجوان ماقبل تاریخ شلاق می خورند، که در آن زنان به عنوان کالاهای تجاری رفتار می شوند، زنان از حقوق محروم می شوند، و آموزش، که در آن زنان مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند. و کشتند 🤔 چه خواهند گفت؟ آیا سرهای خود را از شرم به زیر خواهند انداخت، آیا به پیشینیان خود نفرین خواهند کرد، گریه خواهند کرد یا خون را پاک خواهند کرد، همراه با جاری شدن اشک از آن صفحات تاریخ، جایی که انسانیت حتی یک کلمه نبود، چه برسد به یک احساس. ? علاوه بر آن همدلی در زیر اجساد دفن شد! برخی می گویند که دارند کمک می کنند، اما یک ملت نمی تواند کلمات را بخورد و زنده بماند… آنها به غذای واقعی نیاز دارند. آنها به طالبان نیاز دارند که این را بفهمند، یا با برداشتن گام‌هایی به آنها بفهمانند. آیا آنها این کار را با یک جمعیت یخ زده انجام می دهند … افرادی که بسیار شکننده شده اند و تنها با یک لمس متلاشی می شوند. خیلی ناراحت کننده است که می بینم یک استاد دیپلم خود را پاره می کند، فقط به این دلیل که در کشور کاملاً بی فایده است. ملل متحد باید بازی خود را افزایش دهد! «آیا این بزرگوارتر است که از تیرها و تیرهای بخت و اقبال غم انگیز رنج ببریم یا در برابر دریایی از مشکلات اسلحه بگیریم و با مخالفت با آنها پایان دهیم؟

THE AFGHAN ROCK…

This is just a simple image below, but if it could tell its story, it will melt the Heart of a Statue, but not a Taliban’s Heart, because they have none! The child is tearful, obviously crying 😢 before; she is hungry, hence sucking her thumb; her hair is unkempt,,, who cares about appearance when hunger is predominant? Her face is blistered looking, fashioned by the weather…heat and cold….what a Life! The woman is protectively holding her child; her hand is gently caressing and consoling the child ! Her fingers are blackened at the ends , probably from digging through the garbage , or the dirt they were sleeping in! The woman’s features are also tortured by the weather; look at all the discoloration; her eyes are dull , sad , hopeless and forlorn. Her lips are dry and blacked, being a stranger to something called food. I wonder when was the last time she had food! I am sure she is wondering whether there is a God. She , along with numerous others ,need food , but have to wait on the World to finish its Afghan Chess Game! Will there be a population afterwards, or just Taliban Government? Lord, have mercy on these people 🙏. ……………………………………….این فقط یک تصویر ساده در زیر است، اما اگر بتواند داستان خود را بگوید، قلب یک مجسمه را آب می کند، اما قلب یک طالبان را نه، زیرا آنها هیچ دارند! کودک اشک آلود است، آشکارا گریه می کند. او گرسنه است، بنابراین انگشت شست خود را می مکد. موهایش نامرتب است،،، وقتی گرسنگی غالب است، کی به ظاهر اهمیت می دهد؟ چهره اش تاول زده است، مد شده توسط آب و هوا… گرما و سرما… چه زندگی! زن با محافظت از فرزندش در آغوش گرفته است. دستش به آرامی کودک را نوازش می کند و دلداری می دهد! انگشتان او در انتها سیاه شده اند، احتمالاً از حفر زباله ها، یا خاکی که در آن خوابیده اند! ویژگی های زن نیز توسط آب و هوا شکنجه شده است. به همه تغییر رنگ ها نگاه کنید. چشمان او کسل کننده، غمگین، ناامید و مایوس است. لب هایش خشک و سیاه شده و با چیزی به نام غذا بیگانه است. نمی دانم آخرین باری که غذا خورد کی بود! من مطمئن هستم که او در تعجب است که آیا خدا وجود دارد یا خیر. او، همراه با تعداد زیادی دیگر، به غذا نیاز دارد، اما باید منتظر جهان باشد تا بازی شطرنج افغانستان را به پایان برساند! آیا پس از آن جمعیتی وجود خواهد داشت یا فقط حکومت طالبان؟ پروردگارا به این مردم رحم کن 🙏.