I wanted to post this article which i read ! It emphasizes the need for FREEDOM AND EDUCATION TO ALL in AFGHANISTAN, AND ALL OVER THE WORLD!
Taliban cannot defeat women
No other country in the world bars women and girls from receiving an education
LAST EDITED JANUARY 26, 2023 | 12:12 AM
Gulf Times
In the weeks since the Taliban’s December 2022 decree banning young women from attending university, Afghans have shown that they will not take this latest outrage lying down. Brave female students have launched a campaign of resistance – risking beatings, arrest, or worse – and their male counterparts (and many professors) have shown solidarity by walking out of their exams.
As much as the Taliban tries to crush girls’ and women’s rights, they are unlikely to achieve a final “victory.” Afghan girls and women enjoyed a right to education in the years prior to the Taliban’s return to power in 2021, and now neither intimidation nor prison sentences will silence them. They have experienced what it is to be free, and they will not accept the alternative.
The Taliban have already been warned that if they exclude women from work performed by NGOs providing food and health care, these organisations will have no choice but to leave the country – a message reinforced this week by United Nations Deputy Secretary-General Amina Mohamed. But another way to effect change is to threaten the Taliban regime with the full force of international law. The Taliban’s brutal and inhumane treatment of women and girls warrants investigation by an international tribunal. The regime is clearly in breach of the international conventions dealing with children’s and women’s rights to which it has agreed. No other country in the world bars women and girls from receiving an education, and no other country has such draconian forms of state-led gender persecution.
Former UK premier Gordon Brown has spoken to many Afghan students in his capacity as UN Special Envoy for Global Education, and words cannot capture the frustration they feel. The world’s poorest and most vulnerable children know that they are now shouldering the heaviest burden in the global fight against one of the greatest injustices of all – the denial of girls’ and women’s rights. Afghan girls have been denied access to schools, banned from public spaces, prevented from travelling without a male escort, and forced to wear burqas that cover them from head to toe.
The university clampdown has been in the offing for some time. After the Taliban takeover in 2021, universities introduced gender-segregated classrooms and entrances, and declared that female students could be taught only by women professors or old men. Then, in October 2022, the Taliban issued sweeping restrictions on the subjects that women were permitted to study. Veterinary science, engineering, economics, journalism, and agriculture were all deemed off limits.
But the authorities have been sending mixed signals, which suggests that the regime is not united behind the new restrictions. For example, while thousands of girls and women were allowed to sit for university entrance exams three months ago, that decision was soon followed by one barring them from matriculating. This likely speaks to a tension between the religious leadership and an education ministry that would prefer to see girls in the classroom rather than sitting at home.
Divisions within the regime are also reflected in the unevenness of policy implementation. In some parts of the country, education is continuing underground or in home schools, with little resistance from the authorities, and in other areas, girls are still allowed to attend regular schools, in open defiance of the Taliban’s injunctions. One can also infer internal fissures from the ban on women NGO workers, a policy that the minister of public health claims does not apply to the health sector.
These examples all suggest that the authorities are not legislating from a position of strength. Rather, they are acting out of fear of women’s empowerment. After all, there is no other credible justification for such policies. Islam encourages education, and all of Afghanistan’s neighbours offer schooling for girls. They understand that girls’ education is not only in line with Islamic teaching but also essential to economic prosperity.
Moreover, Afghanistan itself has a history of benefiting from girls’ education. The country’s own past shows that if the Taliban continue down the road of repression, Afghans will have only half the doctors, nurses, and teachers they need. And if half of Afghanistan’s human capital has been squandered, the economy, which desperately needs to be rebuilt, will remain among the worst-performing in the world.
The Taliban’s many bans fly in the face of fundamental human aspirations. People everywhere want more freedom, not less.
The Taliban’s policy on girls’ and women’s education represents neither the real Afghanistan nor Islam. It is urgent that the international community, and especially the Muslim world, come together to support young Afghan women as they stand up for their rights. — Project Syndicate,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,طالبان نمی توانند زنان را شکست دهند هیچ کشور دیگری در جهان زنان و دختران را از تحصیل منع نمی کند آخرین ویرایش 26 ژانویه 2023 | 12:12 صبح گلف تایمز طی هفتههای پس از فرمان طالبان در دسامبر 2022 مبنی بر ممنوعیت حضور زنان جوان در دانشگاه، افغانها نشان دادهاند که این خشم اخیر را دراز کشیده نخواهند پذیرفت. دانشجویان دختر شجاع کمپین مقاومتی را به راه انداختهاند – با خطر ضرب و شتم، دستگیری یا بدتر از آن – و همتایان مرد آنها (و بسیاری از اساتید) با کنار گذاشتن امتحانات خود همبستگی خود را نشان دادهاند. به همان اندازه که طالبان تلاش میکنند تا حقوق دختران و زنان را زیر پا بگذارند، بعید است که به «پیروزی» نهایی دست یابند. دختران و زنان افغان در سال های قبل از بازگشت طالبان به قدرت در سال 2021 از حق تحصیل برخوردار بودند و اکنون نه ارعاب و نه مجازات زندان آنها را ساکت نخواهد کرد. آنها آزاد بودن را تجربه کرده اند و جایگزین را نمی پذیرند. به طالبان قبلاً هشدار داده شده بود که اگر زنان را از کار توسط سازمانهای غیر دولتی ارائهدهنده غذا و مراقبتهای بهداشتی حذف کنند، این سازمانها چارهای جز خروج از کشور نخواهند داشت – پیامی که این هفته توسط آمنه محمد معاون دبیر کل سازمان ملل متحد تقویت شد. اما راه دیگر برای ایجاد تغییر، تهدید رژیم طالبان با قوت کامل قوانین بین المللی است. رفتار وحشیانه و غیرانسانی طالبان با زنان و دختران مستلزم تحقیق توسط یک دادگاه بین المللی است. رژیم به وضوح کنوانسیون های بین المللی مربوط به حقوق کودکان و زنان را که با آنها موافقت کرده است، نقض می کند. هیچ کشور دیگری در جهان زنان و دختران را از تحصیل منع نمی کند و هیچ کشور دیگری چنین اشکال شدید آزار و اذیت جنسیتی تحت رهبری دولت را ندارد. گوردون براون، نخستوزیر سابق بریتانیا، به عنوان فرستاده ویژه سازمان ملل متحد برای آموزش جهانی با بسیاری از دانشآموزان افغان صحبت کرده است و کلمات نمیتوانند ناامیدی آنها را نشان دهند. فقیرترین و آسیبپذیرترین کودکان جهان میدانند که اکنون سنگینترین بار را در مبارزه جهانی علیه یکی از بزرگترین بیعدالتیها – نفی حقوق دختران و زنان – به دوش میکشند. دختران افغان از دسترسی به مدارس محروم شدهاند، از حضور در مکانهای عمومی منع شدهاند، از سفر بدون اسکورت مرد منع شدهاند و مجبور شدهاند برقع بپوشند که سر تا پا آنها را میپوشاند. مدتی است که سرکوب دانشگاه در راه است. پس از تسلط طالبان در سال 2021، دانشگاه ها کلاس های درس و ورودی های تفکیک جنسیتی را معرفی کردند و اعلام کردند که دانشجویان دختر فقط می توانند توسط استادان زن یا پیرمردان تدریس شوند. سپس، در اکتبر 2022، طالبان محدودیت های گسترده ای را در مورد موضوعاتی که زنان مجاز به تحصیل بودند، وضع کردند. علوم دامپزشکی، مهندسی، اقتصاد، روزنامه نگاری و کشاورزی همگی خارج از محدودیت تلقی می شدند. اما مقامات سیگنال های متفاوتی ارسال کرده اند که نشان می دهد رژیم در پشت محدودیت های جدید متحد نیست. به عنوان مثال، در حالی که سه ماه پیش هزاران دختر و زن مجاز به شرکت در آزمون ورودی دانشگاه بودند، این تصمیم به زودی با ممنوعیت ثبت نام آنها همراه شد. این احتمالاً نشان دهنده تنش بین رهبری مذهبی و وزارت آموزش و پرورش است که ترجیح می دهند دختران را در کلاس درس ببینند تا در خانه بنشینند. اختلافات درون رژیم نیز در ناهمواری اجرای سیاست منعکس می شود. در برخی از مناطق کشور، آموزش و پرورش به صورت زیرزمینی یا در مکاتب خانگی، با مقاومت اندکی از سوی مقامات ادامه مییابد، و در مناطق دیگر، دختران همچنان مجاز به حضور در مدارس عادی هستند، بدون اینکه آشکارا از دستورات طالبان سرپیچی کنند. همچنین میتوان شکافهای داخلی را از ممنوعیت کارمندان زن سازمانهای غیردولتی استنباط کرد، سیاستی که وزیر صحت عامه ادعا میکند که در بخش بهداشت اعمال نمیشود. این نمونه ها همه نشان می دهد که مقامات از موضع قدرت قانون گذاری نمی کنند. بلکه از ترس توانمند شدن زنان عمل می کنند. به هر حال، هیچ توجیه معتبر دیگری برای چنین سیاست هایی وجود ندارد. اسلام آموزش را تشویق میکند و همه همسایگان افغانستان برای دختران مکتب ارائه میدهند. آنها میدانند که آموزش دختران نه تنها مطابق با آموزههای اسلامی است، بلکه برای رونق اقتصادی نیز ضروری است. علاوه بر این، افغانستان خود سابقه بهره مندی از تحصیلات دختران را دارد. گذشته خود کشور نشان می دهد که اگر طالبان به راه سرکوب ادامه دهند، افغان ها تنها نیمی از داکتر، پرستاران و معلمان مورد نیاز خود را خواهند داشت. و اگر نیمی از سرمایه انسانی افغانستان هدر رفته باشد، اقتصاد که به شدت نیاز به بازسازی دارد، در بین بدترین اقتصادهای جهان باقی خواهد ماند. بسیاری از ممنوعیت های طالبان در برابر آرزوهای اساسی بشر است. مردم در همه جا آزادی بیشتر می خواهند، نه کمتر. سیاست طالبان در مورد آموزش دختران و زنان نه افغانستان واقعی است و نه اسلام. ضروری است که جامعه جهانی و به ویژه جهان اسلام برای حمایت از زنان جوان افغان در دفاع از حقوق خود گرد هم آیند. – سندیکای پروژه