WHAT TOMORROW?

Being young has its advantages! We are not burdened with the Fear of the Unknown. We do not understand the World too much. To us, it is just a large playground in which we can run around all day with never a thought about tomorrow. Death does not have much impact then. But times have changed. Being young now is becoming a man early, and taking care of our family, because our Parents are no longer on this Earth. That is what our lives have become….just a price tag ! We toil from morning until night to earn a living………what night, which is just an extended version of Day! Oh, God, where did we go wrong? Did we choose the wrong Path? But there were several paths before us , and those confused us , because we were only thinking of worldly possessions, and not of Virtues distinguishing us as Humans and not Animals of the lower class, like those which crawl on their bellies. Please forgive us for our weaknesses , and guide us towards you again! Help us to behave as Humans again, ,, instill in us the Virtues that will make our Hearts beat , and flourish with Kindness and Empathy for others! Thank you, oh God!…..جوان بودن مزایای خودش را دارد! ترس از ناشناخته بر دوش ما نیست. ما دنیا را زیاد درک نمی کنیم. برای ما، این فقط یک زمین بازی بزرگ است که می‌توانیم تمام روز را بدون فکر کردن به فردا در آن بچرخانیم. آن وقت مرگ تأثیر چندانی ندارد. اما زمانه تغییر کرده است. جوان بودن در حال حاضر زود مرد شدن و مراقبت از خانواده است، زیرا والدین ما دیگر روی این زمین نیستند. این چیزی است که زندگی ما تبدیل شده است … فقط یک برچسب قیمت! از صبح تا شب زحمت می کشیم برای گذران زندگی……… چه شبی که فقط نسخه ی تمدید شده ی دی است! خدایا کجا اشتباه کردیم آیا مسیر اشتباهی را انتخاب کردیم؟ اما راه‌های متعددی پیش روی ما بود و آن‌ها ما را گیج می‌کردند، زیرا ما فقط به مال دنیا فکر می‌کردیم، نه به فضیلت‌هایی که ما را به عنوان انسان متمایز می‌کردند و نه حیوانی از طبقه پایین، مانند آنهایی که روی شکمشان می‌خزند. لطفا ما را به خاطر ضعف هایمان ببخش و دوباره ما را به سوی خود هدایت کن! به ما کمک کن تا دوباره مانند انسان رفتار کنیم،، فضیلت هایی را در ما تلقین کن که قلب ما را به تپش وا می دارد، و با مهربانی و همدلی با دیگران شکوفا می شود! خدایا شکرت!