My Story should be in the Newsletter, published so the whole World can read it. My name is Life, but people usually call me Afghanistan 
….Mother Afghanistan! Today is supposed to be a special Day for me, and I should be happy, but I am not! Which Mother can be happy when she is drowning in the Tears of her Children 
? If my Children continue to cry, those Tears will create A tsunami , and destroy Humanity, which has hidden itself under the Cloak of Darkness! As a Mother, it breaks my Heart to see my Children starving, suffering, grieving, crying, and moaning in Pain,, but what can I do? I am a single mother; no one cares. All those who promised to help my Children are just watching. Do they want my Children to die? The Quality of Life we had before was like a Treasure, but it now has been stolen by those Illiterate, Barbaric Creatures called Talibans, who know nothing about Life, or Living, but only of Death and Destruction! But my Children are strong,, they are conditioned to survive. Regardless of what little we have, we are satisfied. We are grateful 
. God feeds the Birds, why won’t he also provide for his Children? My Children said ” Happy Mother’s Day ” to me. Even though I am sad, I feel so proud of my Children, and hearing those Words from their Lips make me the Happiest Mother in the World!……
داستان من باید در خبرنامه منتشر شود تا تمام جهان بتوانند آن را بخوانند. اسم من لایف است اما مردم معمولا به من میگویند افغانستان….مادر افغانستان! امروز قرار است روز خاصی برای من باشد و باید خوشحال باشم اما نیستم! کدوم مادری که غرق در اشک بچه هاش میشه خوشحال باشه اگر فرزندان من به گریه ادامه دهند، آن اشک ها سونامی ایجاد می کنند و بشریت را که خود را زیر خرقه تاریکی پنهان کرده است، نابود خواهند کرد! به عنوان یک مادر، دیدن فرزندانم که گرسنگی می‌کشند، رنج می‌برند، غصه می‌خورند، گریه می‌کنند و ناله می‌کنند، قلبم را می‌شکند، اما چه می‌توانم بکنم؟ من یک مادر مجرد هستم؛ هیچ کس اهمیت نمی دهد همه کسانی که قول کمک به فرزندانم را دادند، فقط نگاه می کنند. آیا آنها می خواهند فرزندان من بمیرند؟ کیفیت زندگی که قبلاً داشتیم مانند گنج بود، اما اکنون توسط آن موجودات بی سواد و وحشی به نام طالبان ربوده شده است، که چیزی از زندگی، یا زندگی نمی دانند، بلکه فقط از مرگ و نابودی می دانند! اما فرزندان من قوی هستند، آنها برای زنده ماندن شرطی شده اند. صرف نظر از اینکه چقدر کم داریم، راضی هستیم. سپاسگزاریم . خدا به پرندگان غذا می دهد، چرا او به فرزندان خود نیز روزی نمی دهد؟ فرزندانم به من گفتند “روز مادر مبارک”. با اینکه غمگینم اما به فرزندانم بسیار افتخار می کنم و شنیدن آن کلمات از لبان آنها مرا به شادترین مادر دنیا تبدیل می کند!
